بیست و چهار روز سفر در اروپا قسمت دوم

پنج شنبه ۱۶ مرداد ۹۳ روز بیست و یکم سفر

وین هستیم . شهر موسیقی و اپرا . صبح بعد از صبحانه به سمت کاخ شونبرون رفتیم. کاخی که شباهت زیادی به کاخ ورسای دار. یکی از زیباترین کاخ ها اروپا که اقامت گاه تابستانی خاندن هاپسبورگ بوده و امپراتریس ماری ترزا در اینجا زندگی کرده و همینطور امراطور فرانتس جوزف دوم اوایل  قرن بیستم در همین کاخ چشم از جهان فرو بست و با این کار  پرونده ی سلسله پادشاهی اتریش را بستن.

در سال ۱۵۶۹ امراطور ماکسمیلان دوم سرزمینی بین کوه و دریاچه را خریداری کرد که مالک قبلی در آن عمارتی ساخته بود. او دستور داد اطراف آن را سیم بکشند و با رها کردن گوزن و آهو قرقاول و طاوس و بوقلمون وپرندگان و چرندگان مختلف آنجا را به صورت تفرجگاه زیبایی تبدیل کرد. کلمه شون برون در آلمانی به معنی بهار زیباست.  در قرن هفده ام امپراطور لئوپولد اول دستور ساخت کاخی در این مکان را داد اما امپراتریس ماری ترزا بود که نیم قرن بعد توانست شکوه و جلال بی نظیری به این قصر دهد.  اگر چه مالک این قصر ماکسیمیلان دوم است اما از سال ۱۹۹۲ این قصر به صورت خود گردان و بدون پشتوانه دولت اداره می شود.

در راه ورود به قصر تابلوهای از ماری ترزا و فرانتس جوزف در مسیر دیده می شود. از داخل قصر که شبیه ورسای است دیدن نکردیم. اما باغ و محوطه اش بی نظیر است. کهن ترین باغ وحش اروپا در اینجا قرار دارد و باغی با شکوه که می توانی داخلش شوی و از آن لذت ببری. چند نفر توی باغ می دویدند و ورزش می کردند. عده زیادی از فضا لذت می بردند و تصویر بر می داشتند و عده ای هم توی باغ وحش می گشتند و از دیدن حیوانات لذت می بردند.  پیاده که از قصر به سمت باغ می آمدی به ساختمانی می رسی که برای صرف چای شاهانه کاربرد داشته است. از آن بالا شهر زیر پای ماست

از باغ زیبا دل کندیم  به سمت موزه تاریخ طبیعی و موزه هنر رفتیم. تا ماه پیش هر دو موزه رایگان بوده اما از این ماه موزه تاریخ هنر پولی شده است. . اول به موزه هنر رفتیم. ساختمانی بی نظیر است و نقش های که بر روی تابلوهاست دیدنی. برای هنرشناسان گروه این موزه بی نظیر است . قسمتی که نقاشی های  داستان پیدایش آدم را به تصویر کشیده بود بامزه است. سیبی در دست آدم و هوا بدون جامه ای در تن.

میدان بین دو موزه در وین. موزه تاریخ طبیعی و موزه هنر

بعد از موزه هنر به سمت موزه تاریخ طبیعی رفتیم. ورودی هشت یورو ست اما برای ما بچه ها رایگان. موزه ای که انواع جانوران تاکسی درمی شده از ریزترین تا غول پیکرترین شان در این موزه دیده می شود. البته این موزه بزرگترین در نوع خود نیست اما یکی از موزه های خوب تاریخ طبیعی دنیاست. قسمت انسانهای اولیه و روند تکامل انسانهای این موزه جالب بود که متاسفانه این قسمت در حال بازسازی ست وفقط یک اتاق و آن هم  به صورت مختصر و مفید ارایه می شود. قسمت سنگهای این موزه بسیار بزرگ و دیدنی است. دنیایی است برای خودش.

وین که باشی سالن اپرا و باله اش دیدنی است. برنامه اپرا و رقص والس را تماشا کردیم . در سالنی که معروفیتش به حضور موزارت در آن است. می گویند موزارت در سن شش ، هفت  سالگی به همراه خواهرش اینجا و در حضور ماری ترزا پیانو می نوازد و بعد از اتمام کار و تشویق ملکه خود را در آغوش ملکه می اندازد و او را با بازوان می فشارد و می بوسد. اپرای به زبان آلمانی برگزار شد. اپرا و موسیقی اش و رقص والس خوب بود. البته در شروع حسابی تو ذوق همه خورد، اما آخرش همه را خوشحال از سالن بیرون کرد . بین دو نیمه و  در لحظه ی آنتراکت مرد و زن سالمندی را دیدیم که زن به مناسبت تولد مرد ، جشنی  برایش گرفته بود، با لیوانی در دست و در حال نوشیدنی. از من خواستند تا لحظه شان را جاودانه کنم. تصویری از آنها با دوربین خودشان گرفتم.  نیمه دوم اپرا شروع شد و قشنگترین قسمت موسیقی آخرین قطعه شان بود که انگار نوازنده ها خسته هستند و به رهبر گوش نمی دهند.  شوخی خوب و خوشی بود.

شب با خاطره خوش وین و موسیقی اش به هتل بازگشتیم در حالی که زیر آسمان پر ستاره و در هوای خنک قدم می زنیم تابه اتوبوس برسیم که تا این وقت منتظر ماست تا ما را به هتل بر گرداند.