سعدی بزرگوار حرف خوشگلی زده که بسیار سفر باید تا پخته شود خامی. البته سفر هم سفر های قدیم.
روزگاران قدیم برای رفتن از شهری به شهر دیگر هزاران نکته آموزنده برای کسی که سفر می کرد فراهم بود. از بس اطلاعات قیمتی از سفر کردن به دست می آمد، که فرد، کار آزموده می شد. در دوران بچگی از پیر مردی که در جوانی خودش عازم مکه شده بود شنیدم که قبل از سفر از همه حلالیت می طلبیند. خدا حافظی شان نه برای یک ماه مراسم حج بود . بیشتر برای سفری طولانی. ماه ها در راه بودند تا به صحرای عربستان برسند و بعد هم ماه ها برگشت شان طول می کشید. این سفر طولانی خطر های داشته که برای بعضی ها برگشتی در کار نبوده. طبیعی است که حلالیت لازم بوده است.
امروزه هم قبل سفر حج حلالیت می طلبند. سوار هواپیما شده و چند ساعت بعد عربستان. موقع برگشت هم همینطور. هر چند لازم است که حلالیت طلبیده شودٰ ، حتی بیشتر از گذشته لزوم ان حس می شود. سقوط هواپیما کم سابقه نیست!!
خلاصه سفر های قدیم لایق شعر شیخ سخن بوده اند. اما از حق نگذریم هنوز هم سفر بسیار چیز ها برای آموزش دادن دارد. هنوز می توان از سفر درس ها گرفت. اگر اهل آموختن باشیم هنوز هم سفر حرف ها برای گفتن دارد.
می خواهم تجربه های خودم را در سفر های که به جاهای مختلف داشتم بنویسم. تجربه های قدیمی خودم را که مربوط به سالها قبل است را باز نویس می کنم و تجربه های که در آینده خواهم داشت را به موقع خواهم نوشت.
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی
