بایگانی نویسنده: ابوالقاسم ابراهیمی

آى کودکى کجایى ، که آرام با بال سنجاقکى زیبا پر گشودى و رفتى.
آى کودکى کجایى و خواهش نگاهت بر بال رنگین سنجاقک کجاست؟
آى کودکى کجایى و صفاى کلامت کو؟ ادامه‌ی خواندن→

اگر می شد مفاهیم و موضوعاتی که قابل بیان نیست را به روشی منتقل کرد که فرد دیگر همان درک را به دست بیاورد پدیده ای فوق العاده است . همانطور که مردمان آواتار با اتصال موهای خود به موی درخت و یا اسب و یا موجودات دیگر ، با او یکی می شدند. یکی شدن فوق العاده دل پذیر است.
گاهی اوقات کلام آدمی در بیان آنچه در قلب می گذرد در می ماند ، گاهی انتقال حسی امکان پذیر نیست . لذتی که از شنیدن موسیقی به آدم دست می دهد انتقال پذیر نیست و هزاران چیز دیگر که با کلام منتقل نمی شه . ادامه‌ی خواندن→